وب سایت رسمی آقای لوح موسوی. اضطراب لحظه ها آخ داره پیرم می کنه. غربت و غم داره از زندگی سیرم می کنه. اگه از خدا بخوام مرگمو حالا چه عجب. آب که از سرم گذشته یه وجب چه ده وجب. دیگه زندگی برام بعد تو معنا نداره. مرگ شیرینه برام امروز و فردا نداره. تا چشم حسودان تو گردد.

در زندگی لحظاتی پیش می آید که انسان. نه کسی را دوست دارد. گاه تنها , تنهایے آرامش مے آورد. گهگاه تمام روز و شب من مےشو ند. آט وقت بغض گلویم را مےگیرد! درست مثل همےن روزها . حال این روزهای مرا به کسی نگویید. بگویید خوب است و دل از دلش تکان نخورد.

خدايا خودت هميشه شاهدم بودي شاهد همه چيز من از خنده هايم تا شادي هايم. خدايا مي دونم هميشه دوستم داشتي و هميشه به يادم بودي مي خواهم فراموشم نكني مي خواهم تنهام نذاري بيشتر از هميشه امروز محتاج توام. می خواهم با خدا حرف بزنم. می خواهم بگویمش از باران. قطراتی که تمام زیبایی شب بارانی را با. تنهاییشان رقم می زنند . نمی دانم زیبایی شب بارانی از تنهایی قطرات است یا از تاریکی.

عید 94 هم اومد و به همین راحتی 3 ماه از روزی که وارد دانشگاه تهران شدم گذشت. روز اولی که وارد بخش شدم فکر میکردم که کلا قراره این 4 سال فقط درس بخونم ولی بعد از چند روز فهمیدم اون چیزی که اصلا براش وقت ندارم درسه! از 8 صبح تا 6 بعدازظهر بدو بدو توی بخش . واقعا چیزی نبود که انتظارش رو داشته باشم ولی بهرحال بدتر از روزهای قبلم نیست.