نوروز امسال هم بوی بیدمشک و شکوفه های گیلاس نمی دهد. می دانم که قرار نیست معجزه ای رخ دهد حتا بدون من . می دانم که این آخرین بهار و آخرین نوروز معمولیست. سالهاست که به تقویم مایا ها نگاه نمی کنم. و این چندمین بهاریست که که بهار را دور خانه نگاه می کنم . اما نگاه نکردن یا نکردن من چیزی را عوض نمی کند.

اومدم که وبلاگ نویسی را ادامه بدم. دیدم که فیلتر شده اینجا. از این به بعد در. ارسال شده توسط امیرحسین ایرجی. بقول مولوی مدتی بایست تا خون شیر شد. اگر خدا بخواهد یک روزی دیر یا زود بر می گردم. ارسال شده توسط امیرحسین ایرجی. انی لم اخرج اشرا و ل.

سوگند به قلم و آن چه كه مينويسند. Posted by PARAND under قلم سبز. ما چو داديم دل و ديده به طوفان بلا. گو بيا سيل غم و خانه ز بنياد ببر. Posted by PARAND under قلم سبز. در کشمکش امروز و دیروز تقل ا میکند این من بی تو. سومین روز از خزان بیبهارمان بود آن روز. و حیرت بود و حیرت. گفت خس و خاشاک و خروشیدیم.

به احترام دیدن لحظه ای سکوت باید. افکار فاحشه ی توبه کرده. یک ابستره ی فیگوراتیو از من. یاد داشت های بی مخاطب. ما به اندازه ی هم سهم ز دریا بردیم. دو کله پوک دور از هم. باری ترنم باران خاطره هایم.

او سبز بود و گرم که.

برای شمردن دانه دانه نبودنت. ثانیه ها را میدوم بلکه تمام بشود نیستی ات. آشیانه ای که امن ترین دل پناه تنهایی هایم بود. در حال ریزش به سمت خداست. بوی سوق آسمانی لحظه هایش را خوب میفهمم. از این نبودن ها می ترسم. هجوم ثانیه های نیستی ات خروش نا مفهوم ضربانم را به اوج بودنش میرساند. دلم برای دراز کشیدن تنهایی در آن هشتی های ایینه کاری شده تنگ است. کاش بشود که کاشی کاری های ذهنم عکس تورا از بودنت جدا نکند. گویی سالهاست تشنه ی نور کسیست.