با هم بیاندیشیم نه مانند هم. تا آزادی تمامی اندیشمندان دربند. 14 آبان به روز آدینه آرامگاه شمیم و سینا گل باران شد. رفتیم به رشت و مسجد و باغ رضوان. سومین روز درگذشت شمیم و سینا همگان گریستند بر خاک. که با آواز گروهی شاعران و نویسندگان و خوانندگان جوان گیلک. آواز سوزناک در کنار آسمان .

در آغاز هیچ نبود کلمه بود. سوگند به قلم و آنچه می نگارد. و سفر رویای همیشگی ام.

که هیچ گاه وسعتش را درک نکردم. سالها قبل از تولدت قایم شدی و. وقتی خدا دلش میوه می خواست. تا من و پرنده کوچکی که روی شانه ام لانه کرده بود. یک دل سیر رنگین کمان بکشیم. بلد بودیم چگونه در جوی آب دنیا را وارونه ببینیم و. آرزو هایم برنده شوند و. آخرین میوه بهشت دست بگذارد در دستم. و ذهنم را تا فراموشی داغ هم آغوشی ببرد. در تو خلاصه شده ام.

امروز سومین سالگرد روزی است که بهترین هدیه ام را گرفتم. غزل زیر هرچند ناقابل هدیه می شود به همین بهترین هدیه دنیا. و ریخت خاک بشر را در آب چشمانت. نیافریده خودش شد خراب چشمانت. پس از ملائکه شیطان به پای تو افتاد. که غبطه می خورد اکنون خدا به چشمانت. حدود شش شب و شش روز دست و پا می زد. ولی رها نشد از منجلاب چشمانت.

ممنون که همچنان هستی وبلاگ دوست داشتنی من. از بس به انتظار توام در همیشه ها. یک صندلی کنار خیالم نشانده ام. ثلأ خاص مان که عضو جدیدی هم نمی گرفت.

شعر های طنز آرش فرهنگ پژوه. ظاهرا از کنترل خارج شده رفتار کشک. چون گره خورده به انواع مسایل کار کشک. از ازل با این که کشکی بوده کشکیات ما. بوده انسان نخستین از ازل در غار کشک. چاشنی هم نیست دیگر کشک در انواع آش. مانده حتی آش رشته زیر استکبار کشک. چون که خشت اولش قر دار بوده رفته است. تا ثریا هم به شکل منحنی دیوار کشک. کشک سابیدند جای قند روی کله ها. از همین جا پر شده در کله ها افکار کشک. تارهای صوتی ما از طلا باشد اگر.

و تو می اندیشی که این همه را خوانده ای. همه ی من را خوانده باشی. شناسنامه ام می گه بیست و هفتمین روز آذر فصل شکفتن من بوده است.