این چه بلا بود که آمد سرم. این چه هیولا ست که خفته برم. ای عشق به فریاد دل ما نرسیدی. بر داغ دل ما چو نسیمی نوزیدی. خونابه ی دل را که روان بر رخ ما رفت. بی معرفت آخر به پشیزی نخریدی. باغ دل خشکیده ی ما تشنه ی باران. افسوس به این مرده تو جانی ندمیدی. عمری همه آسیمه به سر در پی ات ای عشق. بسیار دویدیم و سوی ما ندویدی. چشمان ترم دوخته بر جذبه ی مهتاب. لغزان چو خیالی تو به خوابم نخزیدی.