تا شقایق هست زندگی باید کرد. تا بسوزم در حرارت عشقت . تو که شعله ی شعر و شعوری . بعد از دو سال دوباره اومدم بنویسم. نگاه نکن به لبخند های گاه و بی گاه من. حتی عشوه های بهار هم نمیتواند کاری کند .

نمیترسی ببینی برای دیدن تو یه روز از. توکه باشی کنارم میخوام دنیا نباشه. تو دست تو آرامش بگیرم. چقدر سخته آدم دور باشه حتی ندونه عشقش کجاس و دلتنگی انقد فشار بیاره یا حتی. غم نبودش که بخواد دیگه زنده نباشه و بی خبری از عشق برای من یعنی مرگ آرزوهام. شاید واسه خیلیا این حرفا خنده دار باشه اما هرکی دوروبرم میبینم به کسی که بهش. خدایا یکم طاقت بهم بده. بین خط فاصله هایی که گذاشتی.

زندگی گلدانی ست چهار فصلش همه سبز. سلامي به لطافت باران نثار تك تك دوستاي مهربون خودم. در پست نوبه پيش دكتر پرياي عزيز. بود كه به حق پست زيبايي پابليش نموده بودند كه توصيه مي كنم مطالعه فرماييد .

تفکرات پوچ یک جوان خام. بیدارگر میلم را داشته باش. آمدیم با تغییرات بسیار! بعد از مدتها دوست دوران دبیرستان ما با ما تماس حاصل کردندی و گفتندی بی زحمت بیا به یکی از دوستان ما ریاضی درس بده .

از دوستان عزیزی که نظر میدن خواهش میکنم جنبه داشته باشین. من از کسی خواهش نکردم نظر بده. پس بهتره به عقاید هم احترام بذاریم. من تو وبلاگم به کسی توهین نکردم و نخواهم کرد. واسه همه هم احترام گذاشتم. می تونستم با تایید بذارم. خوب یا بد بودنشم نسبی بود.