گفتی دوستم داری به اندازه قطرات بارونی. که بر روی صورتت میریزه. و من هم دوستت دارم بدون توجه به چتری که روی سرت گرفتی . ولی بازم این تنهایی رو دوست دارم. وبلاگمو خیلی دوس دارم ولی دیگه وقتش نیست آپ کنم. و اییییییییییییییین همه دوستامو خبرشون کنم که! بازم همون پستای بارونی.

دلم رفت و تنم فرسود و عشقم همچنان باقی ست. از گلویم خارج می شود. سنگی به سمتم پرتاب می کند. به بچه بازیگوشی می مانم اینروزها. که بیدار مانده تا صبح و. صبح درس پس دادن اما. به همین شاعر تمام شده . مرا پا به پایت برده بودی . نه عاشقانه در پیاده رو. چشمانم را می بندم و. این قصه ها تکراری ست. داستان سقوطت را بنویس! در ضم.

Friday, April 02, 2010. Friday, July 13, 2007. برق نگاههایت شبم را روز می کند. و سکوتی که بالا می بردم. تا ستاره های سو سو زن که. ماه را در میانه گرفته اند. بازهم خلسه ای که از تماشای تو دچار می شوم. میان رویاها تا چشمه های جوشان تنت. و زلالی که از آن زندگی می نوشم. Friday, April 20, 2007.

دلم برای تک تک واژه هاتون تنگ شده بود. اونایی که هنوز هستن و آدرس رو عوض کردنه یا به خونه جدیدی کوچ کردن منو از خوندن خودشون محروم نکنن و زیر همین پست آدرس شون رو برام کامنت بزارن. سرما ز حد گذشته و خورشيد در قفس. نوري جوانه نمي زند از دست هيچ كس.

پاره ای از افکار بی مشتری و حرفهای به سخره گرفته شده. فقط بکن و بزن بیرون. زدی بیرون دیگه کندی و حله همه چی فرق میکنه. امروز بر اساس دیروز قرار گذاشته بود با اعظم باید می رفتیم جنگل شیان. ولی خودش نیومد تا برای قرار عصرش با اون یارو اماده بشه. من هم با اکراه رفتم. امروز کیک خریدم و با بچه ها شب یک تولد خیلی کوچیک گرفتم برای خودم.