وبلاگ شخصی هادی جلیل دوست. دانلود داستانهای نویسنده گان ایران.

خوش آمد می گوییم به تمام بازدید کنندگان عزیز. شاید این جمعه بیاید . ما خانه بدوشان غم سیلاب نداریم. چقدر دلم واست تنگ شده بود خدا.

آخ که دلم لک زده برا تاب خیلی بلند. بهترینم بهترین هارو برات آرزومندم. ایشالا 120 سال سلامت و خوشحال ببینمت. میدونم فردا تولدته ولی تا فردا. محدثه ی چشم انتظار بابا اینجوری درد بکشه.

امروز تصمیم گرفتم از زبون خودم بنویسم و شعر و مطلب ننویسم ولی نمی دونم از کجا شروع کنم. به روز های خودم فکر میکنم به روز هایی که از یه الگوی تکراری پیروی میکنند. همه کار هام مثل روز قبلمه خودم دیگه حالم داره به هم می خوره. زندگی من هم شده عین تبعیدی ها . تبعید شدم به دنیا ونمی دونم اگه یه روزی این تبعید تموم بشه.

هدیه ای برای شهدای عزیز و رفتگان. انا لله و انا الیه راجعون. سلام دوستان خوبم انشالله که حالتون خوب باشه. دوستان بزرگوار معذرت میخوام بابت یه ماهی که نبودم و نتونستم ختم برگزار کنم. موقع رفتن رسیده و باید از این فضای مجازی برم. دل کندن از این خونه مجازی واقعا برام سخته و یه جورایی بهش انس گرفته بودم و عشق و علاقه خاصی بهش داشتم که باعث شد بمونم و ادامه بدم اما حیف که وقته رفتنه و باید از این خونه برم هر چند پر از قشنگی و خاطره داشت اما باید ترکش کنم. برای همگی شما آرزوی سلامتی و خوشبختی و موفقیت میکنم.

وقتی بهار را دیدید به یاد معاد باشید. حضرت آیت الله جوادی آم.

خاطرات شیرین گذشته تلخ ترین غمیست که امروز داریم. من هم چون تو تکرارم . تکرار آدمهای دیروز , امروز و فردا با هویتی از جنس خاک و در جغرافیایی به پهندشت سکوت. وقتی نا امید شدی . محرم آمد و روزای عشق شکوفه زدن. نامه ای به پدر . عابر کوچه های پاییزی شهر عشق. ناگفته های من و تو. تا انتها تن ها . ترانه ها و شعر ها. در حوالی این کوچه ها.

معذرت می خوام به خاطر این چند وقتی که نبودم. قول میدم از این به بعد زود زود بهتوون سر بزنم. کنار استانه ی تو اشیانه میکنم فضای اشیانه را پر از ترانه میکنم.