به مناسبت اول ذیقعده میلاد با سعادت حضرت فاطمه معصومه سلام ا. اولین بیت غزل واره ی ذیقعده تویی. نیکی ماه زاین مطلع زیبا پیداست. در مدینه به سرای پدرت جشن بپاست. زین جهت منتظر آمدنت ارض وسماست. مادرت نجمه بیاورده گلی کز بویش. عطر جنت به مشام همه ی اهل ولاست. عرشیان شاد زمیلاد تو غرق شعفند.

خدا دنیا را پاداشى نپسندید براى دوستانش و نه کیفرى براى دشمنانش . جاده های نور و روشنایی. با تو سخن از گل و بلبل می گویم. بی تو در میان نیزارهای باریک تنهایم گم می شوم. با تو سخن از مهر و وفای دوستان می گویم. بی تو در ابتدای جاده های باریک بی وفایی سرگردانم. با تو سرود جاودانه عشق را سر می دهم. با تو حدیث عاشقی یک جوانه را معنا می کنم.