سوزد آن شمع که پروانه بود همدم او . ما که پروانه نداریم چرا سوخته ایم. خاطرهای از محمد حسین قانعی درباره یک شعر معروف قیصر. در یکی از روزهای آغازین جنگ تحمیلی در جمع تعدادی از هنرمندان از جمله شادروان دکتر قیصر امین پور شاعر و نویسنده متعهد و انقلابی در امور تربیتی شهرستان دزفول نشسته بودیم و بوی رنگ و گواش و پارچههای خطاطی در اتاق پراکنده بود . مبادا خویشتن را وا گذاریم.

یاد آن زنگ های انشایی که دیگر با ما نیستند بخیر. وطنم ای شکوه پا برجا. وطن یعنی خلیج تا ابد فارس. اینکه بلد نباشی مقدمه بنویسی. تنها سهم من از شعر این روز ها قوز کردن جلوی صفحه ی مانیتور است و گشت و گذاری در. مستی با جرعه ای شعر. بازهم مثل همیشه از هر جا مینویسم میرسم به درس.

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه. دنیا به نام آل حسین علیه السلام است. روح القدس مدد کن و قفل زبان گشا. قفل زبان بسته ام از آسمان گشا. فکری به حال زار من تشنه کام کن. دست مرا بگیر و به ساقی سلام کن. ساقی سلام خرد و خرابیم. ساقی سلام تشنه ء آبیم. ساقی سلام بر تو و بر چشم مست تو.

آویشن شیرازی در یک نگاه دکتر الهام قدمی یزدی. زمستان و تدابیر آن پریسا مزینی.

به نام خدا با سلام با عرض پوزش بسيار بعلت سهل انگاري بلاگفا در پشتيباني از اطلاعات متاسفانه سالها زحمت بنده در راستاي ايجاد اين وب سايت از بين رفت و همه مطالب و پستهاي ايجاد شده خذف گرديد پس از كلي ياس و نااميدي به عشق اميد زندگيم دوباره تصميم بر آن شد بخاطر شما عزيزان و سرزمينم از نو شروع كنم .

من باران را بسیار دوست دارم. یک فرشته از زمین رفت. و باز هم از سناریوهای غمانگیز عالم که در یک لحظه همهی حالهای ساده را برای همیشه تبدیل به گذشته میکند. همه میدانستند که اگر نباشد خیلی از زحمتها هم نیست.

نه چندان بزرگم که کوچک بیابم خودم را! نه آنقدر کوچک که خود را بزرگ گریز از میانمایگی آرزویی بزرگ است. در این جنگ نه روی توان سپاهیانت حساب کن و نه روی حیله. این جماعت دندان درد خودمان هستند! .