و خدایی که همین نزدیکی است. واسه اونه که قلب من این همه بی تابه.

این چه بلا بود که آمد سرم. این چه هیولا ست که خفته برم. ای عشق به فریاد دل ما نرسیدی. بر داغ دل ما چو نسیمی نوزیدی. خونابه ی دل را که روان بر رخ ما رفت. بی معرفت آخر به پشیزی نخریدی. باغ دل خشکیده ی ما تشنه ی باران. افسوس به این مرده تو جانی ندمیدی. عمری همه آسیمه به سر در پی ات ای عشق. بسیار دویدیم و سوی ما ندویدی. چشمان ترم دوخته بر جذبه ی مهتاب. لغزان چو خیالی تو به خوابم نخزیدی.