فک کن! واسه خودم داشتم نم نم پیاده روی میکردم که احساس کردم یه ماشینی از کنارم رد شد و خورد به من. بعد من از دور دست ها دیدم که کیفم داره از پنجره ی ماشین حضرت عالی میره توو! بله اینجا بود که تازه متوجه شدم کیفمو زدن. تووشم نزدیک یه تومن پول و طلا بود. داشتم میرفتم طلا فروشی مثلا . زنگیدم ۱۱۰ اشغال بود! این داستان های جوجو و دودو. هم توو گوشیم می نوشتم که همش پرید.

چگونه صدایت کنم و بگویم. اشک هایم سرازیر است آقا. اومدم بگم آخه من سگ کی باشم که بخوام باهات قهر کنم. یک کاری کن اشکم بند بیاد. بسی بهتر از دیگر روزها. می گویند در این روز زاده شده ای.

ON THE LINE , WRITE. خیلی وقت بود دنبال جایی بودم تا بتونم هر چی از ذهنم می گذره رو چه درست و چه غلط بنویسم تا اینکه تصمیم گرفتم یه وبلاگ بزنم به رنگ دریا و صاف مثل آسمون. امیدوارم خدایی که همیشه دستمو گرفته این بار هم مواظب و مراقبم باشه تا راه رو به خطا نروم. سرکار خانم عاطفه میر سیدی. جناب آقای کامران نجف زاده. فکرنوشته های یک جوان ايراني.

ظ توسط مرضیه پی پل زاده نظرات . ظ توسط مرضیه پی پل زاده نظرات .