دو قدم مانده به خندیدن برگ یک نفس مانده به ذوق گل سرخ چشم در چشم بهاری دیگر. تحفه ای یافت نکردم که کنم هدیه تان یک سبد عاطفه دارم همه ارزانی تان! نوشته شده در دوشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۰ ساعت توسط محمد هادی. نوشته شده در چهارشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۰ ساعت توسط محمد هادی. ادامه متن در لينك زير . نوشته شده در جمعه ۱ مهر ۱۳۹۰ ساعت توسط محمد هادی.

من براي سالها مي نويسم سالها بعد که چشمان تو عاشق مي شوند افسوس . کتاب روزگار سوخته بعد از یک سال و نیم مجوز گرفت . در پی ان هستیم که کتاب را بار دیگر مطالعه و غلط های ادبیاتی اش را گرفته و بعد از اینکه قیما کاغذ به نرخ ثابت رسید چاپ کنیم و به دست شما سروان برسانیم . در سایت کتابخانه ملی ایران هم می توانید مشخصلا کتاب را نگاه کنید . موقع رفتن آقا منوچهر رفتیم بدرقه اش کردی.

ظ روز یکشنبه ٢ آبان ۱۳۸٩.

دوستی با هر که کردم خصم مادر زاد شد. آشیان هر جا گرفتم خانه ی صیاد شد. آن رفیقی را که با خون جگر پروردمش. قصد جانم را گرفت و عاقبت صیاد شد. است که چون میت را به نزد قبر آورند به نا گاه او را. داخل قبر نکنندبه درستی که برای قبر هولهای بزرگی است و پناه برد حامل آن به. خدا وند از هول مطلعو بگذارد میت را نزد قبر و اندکی صبر کند تا استعداد دخول را.

خیلی اتفاقات افتاده که سر فرصت براتون میگم. انشاالله که دنیا به دلخواه شما باشه. خدایا فقط آخرین امیدم تو هستی. دستانم قلم را پس می زنند و. دیوار سکوتم بالاتر میرود تا ناکجاهای وجودم. و خسته از همه چیز و همه جا. اما هنوز جرئت دل کندن هم ندارم. چون دیگر فقط و فقط امید آخرم توهستی.