به دلیل اینک ه دیگه اینجا نمیام میتونید من و اینجا پیدا کنید . دنیای آرام این روزهای من . زیبایی در قلب کسی که مشتاق آن است روشن تر. می درخشد تا در چشمان کسی که آن را می بیند. و باز متولد میشوم . تلنگری به وسعت یک روح .

سلامی به گرمای افتاب تابستان. سلامی به سر سبزی دلهای پاکتان. الان حدود هشت ماهی از ازدواجمون. اینم به خاطر کمبود امکاناته. چون هنوز دستو بالم باز نشده تا کامپیوتر. یه وقتی به همین زودیا . ما حالا حالا ها دستمون باز نمیشه. سلام به همه ی شما دوستای گلم. بالاخره کار نقاشی خونه تموم شد.

با سلام به همه دوستای گلم چه اونایی که به اینجا میومدن و نظر میدادن چه اونایی که نظر نمی دادن! یعنی نه که کلا برمااااا یعنی از بلاگفا رفتم. داستان های زندگی من ادامه داره تا وقتی که من هستم و نفس می کشم این نوشته ها و این داستان ها دنباله خواهد داشت. به دلایلی تصمیم گرفتم اسباب کشی کنم و برم توی پرشین بلاگ و از این به بعد تو اونجا زندگی مجازیم رو ادامه بدم.

دلم را سپردم به بنگاه دنیا و هی آگهی دادم اینجا و آنجا. و هرروز برای دلم مشتری آمد و رفت. وهی این و آن سرسری آمد و رفت. ولی هیچ کس واقعا اتاق دلم را تماشانکرد. دلم قفل بود کسی قفل قلب مرا وا نکرد. یکی گفت چرا این اتاق پر از دود و آه است. یکی گفت چه دیوار هایش سیاه است. یکی گفت چرا نور اینجا کم است. و آن دیگری گفت و انگار هر آجرش فقط از غم و غصه و ماتم است! و رفتند و بعدش دلم ماند بی مشتری.

تفریحم ماهیگیری و در دل طبیعت بودن است. داستان کوتاه اما واقعی از خودم. کوتاه بد از مدت ها. نمی دونم اسمش رو شما انتخاب کنین. یک روز بارانی در تهران. عنوانش رو شما انتخاب کنین. سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. به پرواز شک کرده ام آنگاه که .