آغاز می شود غم عالم به نام عشق. ما داغدار سوگ توایم ای امام عشق. این اشک ها ز تشنگی ات آب می خورند. خشکیده در عزای تو یک عمر کام عشق. سرها همه به سوی تو برگشته اند باز. شاید رسیده عطر تن ات بر مشام عشق. دل را به کف گرفته به میدان خون زدی. با لحظه ی سلام تو تا والس لام عشق.

اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان شهرکرد. انجمن میرزا حبیب دستان بنی. انجمن ادبی نغمه ترنج هفشجان. انجمن ادبی آصف فرخ شهر. این هم تک بیت زیبایی از آقای اسفندیار خدادادی. ای نمره ی زیبایی ات بالاتر از بیست. و این هم شعری بسیار زیبا از خانم لیلا حیدری. صدا گرفت در این بی هوار سرگردان. بخوان بگوش من آن یاریار سرگردان. بیا که از تو چه پنهان کلاغمان کردند. و متهم به همین قارقار سرگردان. مسیر خانه ی ما را قدم بزن گاهی.

بیابان را سراسر مه گرفته است. چند سال گذشت من هنوز زنده ام. یک فنجان قهوه ی اسپرسو سفارش داد که تلخ ترین نوع قهوه است . آن وقت ها حتا در مورد تلخی قهوه ی اسپرسو و شباهتش با مزه ی زندگی هم صحبت کرده بودند. نگاهی انداخت به زوجی که در میز کناری آرام آرام با هم حرف میزدند . لبخندی روی لبش آمد . چقدر با احساس و شمرده شمرده و عاشقانه! دوباره به خیابان نگاه کرد .