Posted by محمد in روزنوشت. تو خط پایانی مسافرت با همسر گرانقدر رو صندلیهای فرودگاه نشسته بودیم و احتمالن داشتیم به این فکر میکردیم که چقدر خوشگذشت و حیف شد که تموم شد.

بعد مدتها که برمیگردی انگار باید توضیح بدهی اما برای من اینطور مواقع همین قدر که آمده کافیست. سال عجیب و نه چندان سخت طرحم گذشت اینبار در استان گلستان. در پس یک سکوت و تنهایی . و پدری که کیلومترها دورتر از سیستان و بلوچستان لالایی شب برای دخترک میخواند و من که بیمارانم در شمال زنان بلوچ و سیستانی هستن. زنانی دردکشیده و صبور و راضی. دلم میخواهد همیشه با این طیف از بیمارها باشم هر کدام کتابی. چند روز قبل با دخترک در بوفه بیمارستان مشغول گردش عصرمان! .

نمی دونم چطور شد که اینجوری شد که من به زور ماهی یکبار آپ کنم . من حدودا 5 ساله که اینجا مینویسم . یکبار حذف کردم و بی خیال اینجا شدم ولی دیدم نمی تونم و باز برگشتم . می خواستم داد بزنم و بگم آهای فلانی! تو تا زنده ای نسبت به آنی. چرا دیگه نمی نویسی! چرا منو وبلاگی کردی و رفتی! ولی نگفتم انقد نگفتم که خودم هم این جمله یادم رفت . اصن لعنت به ف .

فاتحه ای چو آمدی بر سر خسته ای بخوان. آرزوهایی که در من کشته شد. با عرض شرمندگی از همه ی دوستان. دنیای این روزهای من در کانادا. یک ماما با چکمه های سفید. جهانی به وسعت یک قلب. از لابلای دفترچه ی ایام.

بعد از یک ماه ایمیل بازی من را معرفی کرد به مسوول این برنامه. او هم بعد از یک هفته ایمیل زد که باید تلفنی با هم حرف بزنیم اول. کلی خودم را آماده کرده بودم برای مصاحبه ای که عملن پنج دقیقه بیشتر طول نکشید. گفت تو بدرد برنامه ی ما نمیخوری. با سر اشاره کردم .

در واقع بیشتر سرطانهای پروستات تمایل چندانی به رشدبرق آسا وقبض سریع جان بیمار ندارند و بعبارت دیگر چنانچه بیمار به اندازه کافی خوش شانس باشد تا به سن کهولت برسد , به احتمال زیاد با سرطانش فوت خواهد شد تا از آن. چه بسا مردانی که با مقادیر کم این آنزیم در آزمایش خون خود آسوده سر بر بالین می گذارند حال آنکه خطر جدی سرطان انها را تهدید می کند و مردان دیگر با مشاهده سطوح افزایش یافته آنزیم علیرغم اینکه از سلامت کامل برخوردار هستند , با دل نگرانی خود و خانواده شان به دنبال درمانهای هزینه بر و غیر ضروری باشند.

God is here can you see. بر دريا شكوه بردم از شب دشت. وز اين عمري كه تلخ تلخ بگذشت. به هرموجي كه مي گفتم غم خويش. سري مي زد به سنگ و باز مي گشت. یک عمر به جان چو شمع افروختم. وز سوختنم هیچ نیندوخته ام. با دست تهی و شانه سنگین زگناه. چشمی به امید سوی تو دوخته ام. در ضمن عاشق شرلوک هولمز هم هستم! در اینده ایشالله و با کمک خدا صاحب خیریه هم می باشم. عکسی که در بالا مشاهده می کنید عکس صفحه گوشیمه! یه آدم رنگی رنگی.

A new day has become. There is another world outside. نوشته شده در زندگی در پیش رو. نوشته شده در زندگی در پیش رو. Hey you, out there in the cold. Getting lonely, getting old. Can you feel me? Hey you, standing in the aisles. Can you feel me? 8230;شک.