من و نوشته هام و روزهای بارانی. حالا کمتر از یکماه است که از سفر ایران برگشته ام. جدای از سوغاتیها و هدایایی که گرفتم. خنده های از ته دل خواهرکانم. و حضور بینهایت دوستانی که عاشقانه میخواهمشان با همه وجودم. تنها انرژی و قدرت من برای در آغوش کشیدن آینده است. از زیبایی ام لذت میبرم. میخواهم بلند بلند فکر کنم. به روزهای پایانی سال نزیدیک میشویم. باز همه جا پر شده از عشق و نور و درخت و زیبایی. هر روز درون آینه خودم را زیباتر از گذشته میبینم. و من از عشق سرشارم.