شهوانی ترین بوسه ها را. به شرمی چنان مبدل می کند. تا به صورت انسان در آید. که غرور تو را هدایت می. که شب را تحمل کرده ام. بی آن که به انتظار صبح. از روسبی خانه های داد. سر به م هر باز آورده ام. هرگز کسی این گونه فجیع به کشتن خود برنخاست. که من به زنده گی نشستم! و چشمان ات راز آتش است. و عشق ات پیروزی آدمی ست. هنگامی که به جنگ تقدیر.

مرگ همين زندگي است که بي تو سر ميکنم. ن می ب خش م ت . ق بول ک ن . به اين راحتی ها ن می ب خش د . چقدر راحت پشت کرد به من. جوری که انگار هیچ خاطره ای نیست. جوری که بهم ثابت شده.

نمی دانم چرا یکهو دراین هوای -16 درجه ای که تا کمر برف نشسته, یاد تابستان های کلاردشت کردم. تقریبا دیگر کسی در دانشگاه نیست. که با صدای بلند از بلندگوهای سالن پخش می شود گوش می دهیم.

این روزها زندگی در صفحه های مجازی واقعی تر از زندگی در دنیایست که واقعیتش رو میشه با تمام ابعاد پوست و گوشت و استخوان حس کرد. اونقدر امکانات مختلف برای برقراری ارتباط به اشکال مختلف هست که گاهی وقتی واردش میشی و ازشون استفاده می کنی همون حس و حال دنیای واقعی رو برات دارن. میدونی احساس می کنم دارم تکثیر می شم . اون بخش از من که زندگی خودش رو داره و اون بخش که به اقتضای این دنیای مجازی از روی بخشهای دیگه ای از من کپی میشه و به زندگی ادامه میده .

در آغوش ماه به دنبال رویاها. ماه را در بین دستانم میگیرم.