چیزی شبیه معجزه با عشق ممکن می شود. چیزی نگفتن بهتر از تکرار طوطی وار من. یاد داشت هائی از کابل. وب سایت مقام ولایت هرات. عدم ارزش یکسان رای سفید با رای موافق و مخالف.

بهار که می آمدم بیرون از دلهره و ترس. تابستان که با آفتاب برهنه می رقصیدم مست. نه غروب غمزده ی پائیزی ام بود و. نه سپید نومیدی و سرمای نفس سوز برف. بر خاطره ی تنهایی و روزهای که برفت. تنها رد لب خنده ی تو مانده است و داغ اشک. تا از کف نرود این همه یادکه مانده ام از گردش فصل. چشم می پوشم از هرچه بوده و از هر چه که هست. که سهم من از جهان. همین چند طلوع سرشار بود. و تنهایی آن همه غروب غمناک. غربت من و قصه ی کلاغ همسایه.

کی ز شهرستان عرفان شهریاران رفتهاند. گر نیاید بانگ کوس از کاخ محمودی به گوش. هان مپنداری کزین وادی سواران رفتهاند. شهسواران از غباران سر زنند آری مگوی. شهسواران در خم و پیچ غباران رفتهاند. گر سنایی رفت و ما هستیم نبود بس شگرف. کندگامان ماندهاند و رهسپاران رفتهاند. تا سنایی ماند سر بر دامن روحالقدس. از برای پایبوسش تاجداران رفتهاند. هیچگه دیهیم فقر از سر نمیافتد فرو.