مثل اینکه بالاخره این بلاگفا درست شد. خوشحالم و دلم برای دوستان وبلاگیم خیلی تنگ شده. منتظر پست های جدید هستم. اینجا دفتر خاطرات من و فرزندانم است. سمیرا جون- دلنوشته های یک دانشجو. خوشبختی زیر پوست من- نازنین. خاطرات دلنشین ما- ستاره جون.

همه ی روز و شب و حال دلم. ز حضور رخ تو زیبا است. خدایا هزاران بار شکر . ظ نويسنده سهیلا ساوری نظرات . بهار در بند بند وجود توست . آن زمان که چشم در چشمم قافیه می بازی. در ژرفای نگاهت هزاران الماس رقص و کرشمه به راه می اندازند. و بزمی به پا می کنند که همه نور است و سرور . چشمانت روشن تر از هر نوریست . که در سو به سویش آینده ای روشن را می شود خواند.

چند روز دیگه زایمانمه برام دعا کنید. با آرزوی موفقیت تیم ملی کشورمون مقابل نیجریه. هرچی میگذره قلبم داره تند تر میزنه. سلام به همه دوستان عزیزم.

آینده ای میسازم که گذشته ام جلویش زانو. این آخرین نوشته من تو سال 92 هست. فکر کنم الان وقتش باشه بشینیم و یه حساب کتاب کنیم ببینیم چطور گذروندیم. میخوام از اول سال بنویسم روزای اول بدون هیچ عشق و امیدی گذروندم کم کم روزا گذشت به روزمرگی خسته بودم از نفس کشیدن ولی از گلایه های تکرای هم خسته بودم.

و إ ن ي ك اد ال ذ ين ك ف ر وا ل ي ز ل ق ون ك. ب أ ب ص ار ه م ل م ا س م ع وا الذ ك ر. و ي ق ول ون إ ن ه ل م ج ن ون و م ا ه و إ ل ا. ذ ك ر ل ل ع ال م ين. من طلای میونه پنبه ام! و چند سالیه که مرداد واسه من جزءبهترین وخاطره انگیزترین ماه هاست. ثنا در نی نی وبلاگ.

در فراقت بی وفا, آتش گرفتم سوختم. روزهایی که عشقم با بیماری سرطان جنگیدولی محمد من در مقابل خواست و مشیت خدا تسلیم شدو بهشتی شد. روز میلاد تو من بودم و اشک. عزیزترینم عشقم 37 سالگی ات مبارک. مطمئنم که فرشته ها تو آسمون بهترین جشن برات گرفتن . شب میلاد تو ای یار مرا شب غمگینی بود. خانه با یاد تو از گل لبریز. همه جا پرتو سرزنده ی شمع. دوستانت همه شاد عاشقانت همه جمع. لیک در جمع عزیزان تو نبودی افسوس. همه با یاد تو در طیف سرور.

من دلم یک بغل آغوش خدا می خواهد. دل من تشنه باریدن ابر. دل بی چتر مرا مهمان کن! قبل از این که بخواهی در مورد آدمها و زندگیشان قضاوت کنی. کفشهای او را بپوش و در راه او قدم بزن . اشکهایی را بریز که او ریخته. دردها و خوشیهای او را تجربه کن. سالهایی را بگذران که او گذرانده. روی سنگهایی بلغز که او لغزیده. دوباره و دوباره برپاخیز و مجددا در همان راه سخت قدم بزن. همانطور که او انجام داده . به کلبه ی کوچیکم خوش اومدین.

آب همیشه برای انسان ها نشانه ای از آرامش و طراوت بوده است. در طول تاریخ تاثیرات عنصر آب در معماری جهان و ایران باعث خلق فضاهایی زیبا و دلنشین شده است. و یکی از نشانه ها و شاخصه های آن است. امروزه نیز آب به شکلی مدرن و تازه به فضای داخلی خانه های ما آمده و بسیاری از ما از اینکه آبنما.