نوشتن مطالب در باره تمام مضامین مورد علاقه ام که دوست دارم شما را هم در آن شریک نمایم. سال گذشته شعر بلندی در جلسه نقد سیمرغ خواندم که بعضی از دوستان بر این نظر بودند که می شود این شعر را ادامه داد به صورت یک منظومه . و بهشت جایی میان فکرهای توست. قص ه ها را که خوابم ببرد. که نپرسم ساعت چند برادرانم رفتند. کجا خواهرانم را قطعه قطعه می کنی.

چند شعر کوتاه پیشکش به کوتاهی زندگی. کاش چهار فصل خدا زمستان بود. آرام و بی صدا افتاد. نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۲ ب. پیشکش بر تو که در فضای مجازی برف بازی کردیم. این خطوط کشالهدار را این قدر بالا کش نده. از بی خوابی جهان مضطرب می ترسم. بگذار در حاشیه ی این جهان اندکی دراز بکشم. من چاقوی به استخوان رسیده ی استم که تنها خودم را می توانم به زانو دربیارم.

پریدن پلنگ روی وزن گوزن. ا پرا خوانی بقههای آخر روز. پریدن پلنگ روی وزن گوزن. این همه سیم و تار. معادلهی ریاضی من تا ماه. از پلک روی هم انداختن تو استخراج میشوند. در چاهترین چ رت چاه. گلوی بقه ب غض دارد. کبوترها چشم به ساعت دیواری چاه. Flight of the leopard over.

روشنایی شمع دانش شمارا روشن می کند. دانشجویی ادبی اجتماعی سياسي آموزشی ارتباطی هنري. جشن فارغ التحصیلان ادبیات دری پوهنتون هرات سال1390 و چندنکته در مورد برگزاری محفل. سپید نمایی مینماید و ستاره های درخشان در گوشه گوشه فضا آسمان. اجازه هست که قلبم را از پیروزی ها و خوبی ها و خوشی.

در یک روز گرم وآفتابی از سال 1347 در برهوت زمین وچنبره زمان گرفتار آمدم . ازروز های سبز و شیرین کودکی که با فقر ومحرومیت اجتماعی همراه بود خنده های تلخی بیاد گار دارم . با اینهمه دغدغه همیشگی ام آبادی کشور زخم خورده ام افغانستان عزیزاست در همه زمینه ها ی فرهنگی هنری اجتماعی علمی اقتصادی و.