سه شنبه بیست و هشتم شهریور ۱۳۹۱. Let me apologize to begin with. But trying to be genuine was harder than it seemed. And somehow I got caught up in between. Let me apologize to begin with. But trying to be someone else was harder than it seemed. And somehow I got caught up in between. میگن مشاهده گر رفتار های ذهنتون باشید. ذهن ما, خودمون نیست.

دست من به دست تو. قصه ی وصال ماه و ماهی است. حیف! دوستان تنگ فیروزه ای. یادداشت های یک جوجه دکتر. یه دنیای نو برای همه. شب نوشته هاي يك مادر. در آستانه ی فصلی سرد. زندگی روزانه ی چند دیوانه.

از وجود صمیمانتون ممنون از اینکه امدید و من نیامدم شرمنده. چند وقتی هستش که درگیرم هم با خودم هم با دیگران. فکر کنم باز باید یک شکوائیه بنویسم باز باید گله کنم باز باید از ناملایمات بگم. بگذارید این وطن دوباره وطن شود.

به نام آنکه سرب سنگین روحم را با کیمیای نامش طلایی کرد. با زور سیم تلفن رو از مامان گرفتم و وصل مودم کردم اما چه فایده چند هفته بیشتر پیشتون نبودم! ظاهرا خط تلفنمون نویز داخلی داره تا پدرم اقدام کنه واسه تعمیرش بچم باید بشینه پیشت نت! بعدشم رفقا حالا من تو اپ قبلیم یه چیزی گفتم شما چرا جدی گرفتین ول کن نیستین! واسه رسیدن به تک.

آنقدر خنده برم داشت كه طفلك ترسید.

سلام به دوستای مهربونم به همه عزیزای که همیشه باهام بودن . دلم واسه همتون خیلی تنگ شده . دوستای عزیزم اگه میخواین بازم بهم سر بزنین لطفا به این ادرس بیایین . این وبلاگ قدیمی من هستش قبل از وبلاگ لای لای زن . یه سلام بهاری به همه دوستای مهربونم که دلم واستون اندازه یه گنجشک شده. اومیدوارم بهار 90 برای شما هم زیبا شروع شده باشه همون طور که برای من بهترین بهار در عمرم هستش.