از بالای سرم سرپوش آسمان را برداشته اند و فضای بیکران نیستی نمودار شده است. من خود را همچون سایه ی موهومی می یابم که در صحرا افتاده است. ذات خویش را می جویم و نمی یابم. مامان و نی نی ش. 1001 شب به روایت دانشجویی. هرگز برای دوست داشتن پایانی نیست. دختری با کفش های کتانی. امان از دست مامان که همیشه میدونه تو ذهن من چی میگذره. اومدم که قبل امتحانا یه پست بذارم.

شیرینی شکلاتی با طعم شاتوت! و نرم نرمک باید رفت. الان دو شبو یک روز و یه غروب و یه صبحه که من خونه عمه جونی ایناااام! عمه جون خانومی برای کارای زی زی جون عروسی رفته تهران. فافاجون خواهر عروسی هم با عم جونی مادر عروسی رفته. من موندمو ز ز خواهر کوچیک عروسی و یه خووووووووووووونه خالی! وای چه فازیه خونه مجردیااااا! ماه رمضونم دار تموم میشه و اول مهرم که دار میاد. اما وبلاگ خصوصی به این شکل نداشتم. اما خیلی چیزای جدید بم یاد داد.

اومدم ولي نمي دونم واسه چي حالا تا ببينيم. اینم سفره هفت سین ما با کلی تاخیر. خوب دیگه بد نیست خانوم ها یه وقتی هایی یه خورده خودشونو از محیط های کاری خشن مردونه دور کنن. خیلی برنامه دارم امیدوارم بشه که بهشون عمل کنم. با ارزوی موفقیت واسه همتون و خودم. دیشب خونه مامان بزرگ بودیم جاتون خالی مثل همیشه خیلی خوش گذشت کلی هم خندیدیم. ولی خوشحال شدم که یکی دی.