دنیای این روزهای من همقد تن پوشم شده. اگر نگذرم زندگی از من می گذره خیلی راحت. معتقد بودم همیشه باید با خاطره ها کنار اومد نه اینکه ازشون گذشت. از این به بعد خونه ی من. دفتر مجازی ام جای دیگری است. بردی از یادم اما همون بارون همه چی رو شسته بود . اين جا را مكاني قرار داده ام كه گاه گاهي بنويسم از هر آنچه كه فكرم را مشغول مي دارد يا بر دلم سنگيني مي كند. یادداشت های دختر دستفروش مترو.

ادبیات و بالهایش گشوده در فراسو وبلاگ سحر پریازانی. جهان دار بیآونگ گرفتهای است. دار رنج دوران که چون تاری میتند خویش ابدی. که چون قاصدکی به ژرفای لحظه پر میکشد. و در رنج خاموش میشود. انگار تنها منم که کرگردن نشدم! صحنه ای که از اجتماع روبروم می بینم . چیزی جز تصویری از انسان های مسخ شده نیست. اما من انسان خواهم ماند! برای آن می جنگم و استخوان هایم را به دندان می خایم! باغ کلاغ های پاییز.

من يادم رفت آدرس جديد وبلاگم رو اينجا بگذارم. وبلاگ خاکستر گل سرخ واقع در دامين مينا ۲۴. فقط اومدم دو کلمه بنويسم که وبلاگم رو حذف نکنن. چون با آرشيو اينجا و با قالبش خيلی خاطرات دارم. حيف که يه شبه نابود بشه.

شاعرنواز - خانه شعر و داستان. کوک زن شعری از ساحل رحیمی پور. آن روزها را به خاطر دارم. تمن ای نگاهت شاهدی هرزآلود. برای تو از زهرا عابدیان. تمام نشانه های دردنا کت را. من جنین تورا دیده ام . گناهان آدمی از امیرحسین امیربهزادی. گفتی گناه کرده اید! فکر می کنی مرا.

سبز پای در بند , ایران من. بر روی مطلب قبلی من کامنتی گذاشته بودند با این مضمون کلی که ایدئولوژی ها اگر پویا نباشند کهنه می شوند و تاریخ مصرفشان می گذرد . هر ایدئولژی زمان معینی دارد که بعد از آن بقول معروف از مد می افتد یا به زبان دیگر زمانش می گذرد و در نتیجه کارایی ندارد.

طنز سیاسی اجتماعی فرهنگی هنری ورزشی و غیره! پنجشنبه بیست و هشتم دی 1391. اين ايست بازرسيي قلعه را حالا ديگر همهي ايرانيها ميشناسند. دوشنبه بیست و چهارم مهر 1391.