ان روز سالگرد ٦ أمين سال عروسي من و گوفيه . خيلي خوشحالم كه مامان و بابام هم اينجا پيش من هستن . نوشته شده در شنبه ششم مهر ۱۳۹۲ساعت .

خونه عسلی و آقای همسر . و عشق صدای فاصله هاست . منم مشکلاتی دارم اما در کل خوبم. فقط اومدم خبر بدم تا نگران نشین. کامنتهای قشنگ قبلیتون رو هم خوندم اما فرصت تایید و جوابگویی نیست. مدتهاست که دلم پیش شما دوستای خوبمه. پیش ساینا که از وقتی زایمان کرد نشد بجز چند باری بهش سر بزنم. پیش پرتو که فکر میکنم این روزها زایمان کرده. پیش هیوا که الان مطمئنا از سفر برگشته با کلی سفرنامه های جذاب. و ما با همیم .

دلم یه جای امن با کلی دوستای مهربون می خواست که بتونم توش راحت از روزانه هام بگم. اینروزها وقت آزادم خیلی زیاده. خیلی وقته که دیگه سرکار نمیرم. خدا رو شکر تفریحاتم کم نیست. ولی کم کم حس میکنم دارم دچار روزمرگی میشمممم. دلم میخواد یه کاری بکنم. نمیدونم یه کار نیمه وقت یا مثلا یه کار هنری توی خونه. دارم نگران میشم که نکنه دیگه دارم روزای خوبمو که میتونه سرشار از فعالیت باشه رو از دست میدم به سادگی . دارم نگران میشم که نکنه چند سال دیگه غصه مفت از دست دادن این روزامو بخورم . ممنون بخاظر تک تک دوستی های زیبا.