سكوت سرشار از ناگفته هاست. هی 90 با توئماااا . سكوت سرشار از ناگفته هاست . لبهايت را براي سكوت كردن بگشا . نگاهت را به سمت سكوت سوق ده . بگذار گوشهايت صداي سكوت را بشنوند . بوي سكوت را بشنو .

گذشتم از هر آنچه که نمی بایست. از هر آنچه که روزی تنها دارایی من برای آرام گرفتنم بود. اما نه! من نمی گذارم مرا در این تصمیم دلسرد کنی. از تویی که روزی برای به دست آوردن لبخندت تمامی جهان را وادار به دلخواه تو کردم. منی که حتی تمام تصورات نداشتنت را پاره پاره کردم که مبادا اتفاق بیفتند.

تو از شهر غریب بی نشونی اومدی. تو با اسب سپید مهربونی اومدی. تو از دشتای دور و جاده های پر غبار. برای همصدایی هم زبونی اومدی. تو از راه میرسی پر از گرد و غبار. تمومه انتظار میاد همرات بهار. چه خوبه دیدنت چه خوبه موندنت. چه خوبه پاک کنم غبار رو از تنت. غریب آشنا دوست دارم بیا. منو همرات ببر به شهر قصه ها. بگیر دست منو تو اون دستات. چه خوبه سقفمون یکی باشه با هم. بمونم منتظر تا برگردی پیشم. تو زندونم با تو من آزادم.

مود زندگیم یه ذره عوض شده. نوشته شده در سه شنبه 1 آذر1390ساعت 1 PM. بلاگ چن تا باکار بی وقت! اومدم اعلام وجود کنم گرچه حرف خاصی ندارم. دوستای گل نتیم هم یه مدتیه این ورا خبری نیس ازشون. یه کم از بعضیا خبر دارم البته. اول از همه عاطی که همین چن روز پیش دیدمش. خوش گذششششششت! همو دیدیم کلی حرف زدیم! حالا یا نت یا تهران یا خودش یا نامه ش! چیزای بزرگ همی.