۳۱۳ روز است که این وبلاگ آپ نشده است. خاک روی صفحات را با پارو هم نمیتوان تکاند. با این حمل و نقل عمومیشون. میخوای من آب میدم شما برو یه رشته دیگه بخون.

هر نفسی که فرو می رود. دلم واسه اون کتاب خیلی تنگ شده. یا در حقیقت واسه اون شبا که می خوندمش. یه دختر بچه با آرزوی دیدن دنیا. تو یه اتاق که مال خودش بود. بی خبر از این که چه آسان می شد از دست دادش. من یک ذره از توام.

اینجا تا زمان رفع فیلتر وردپرس صرفا برای رفاه حال خوانندگان عزیزمان تاسیس شده است. آینده ای در حال خروج از ابهام. بلند آسمان جایگاه من است. به به چه خانوم دکتری. ثانیه هایی شبیه راز تولد. خاتراط یک دکطر باصواد! خاطرات یک پزشک قانونی. خانوم چاق و آقای کچل. شعبه موقتی وقایع الاتفاقیه زبلستان. قاف حرف آخر عشق است.

من به تنهایی این پیله قناعت دارم. هرچه کرم است که پروانه نباید بشود. آینده ای در حال خروج از ابهام. بلند آسمان جایگاه من است. به به چه خانوم دکتری. ثانیه هایی شبیه راز تولد. جوراب پاره و انگشت آزاد. خاتراط یک دکطر باصواد! خاطرات یک پزشک قانونی. خانوم چاق و آقای کچل. دکتر ف در مسیر پزشکی.

دامن چشم هایم را گرفته.

چندوقتی می با این وبلاگ کار نمی کنم.

تنهایی همه دارایی یک انسان است. تنهام و می خوام تنها باشم! دلم هوس یک دوست کرده. یک رفیق شش دانگ . کسی که امتحانش را در رفاقت پس داده . و دیگر محک زدنی در کار نباشد . رفیقی که من نگویم و او بشنود . بخندم و حجم خستگی را در خنده ام ببیند . همان رفیقیکه باید باشد و نیست . بودن با کسی که دوستش نداری. و نبودن با کسی که دوستش داری. پس اگر همچون خود نیافتی. بودنت مشکلی را حل نمی کند.