زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود صحنه پیوسته به جاست. خرم ان نغمه که مردم بسپارند . این مطلب رو برای آپ وبلاگ گذاشتم. شاید اگر دائم بودی کنارمیک روز میدیدم که دوست ندارم میخوام برم که تا ابد بمونمسخت برای هر دومون میدونم. خاطراتت صف کشیده اند! یکی پس از دیگری حتی بعضی هاشان آنقدر عجولند که صف را بهم زده .

نمیدونم چی بگم دیگه فقط دوست دارم گریه کنم. خدایا خسته ام از بد بودن هایم. خسته ام از تظاهر به خوب بودن هایی که نیستم.

این دل نوشته ها را دوستش دارم. همه ی این کلمات و واژه ها را که نه! که تمامی مقصود دلم را. که من او را دوست می دارم. هنوز عطر نگاه او با من است. هنوز آن دستمالی که اتو کشیده. حتی آن مهری که به کین آمیخته است. هنوز آن گوشه های نایاب دلم. سی بودن با او بی قرار است. هنوز نامش عزیزترین قشنگی هاست. در این اوقات ناخوش دلتنگی ها. نیمکتی چوبی و چتری که بسته است.

وبلاگ واحد مقاومت پیشگام خدیجه کبری کاکی. فرا رسیدن ماه مبارک رمضان بر شما مسلمانان مبارک. پسری با رنگ و بوی اردیبهشت. گر چه اسلام گرفته است به خود رنگ حسین. نیست کم از جنگ حسین. شیعه آن است که در خط امامش باشد. تابع رهبر و در صلح و قیامش باشد .

از وقتی مامان و آقاجونم رفتن روز به روز تنها و تنهاتر میشم امروز از همیشه غریب تر و بی کس تر! نوشته شده در تاريخ پنجشنبه بیست و نهم خرداد 1393 توسط من و عشقم. مامان جونم درست بعد از رفتن تو غریب غریب شدم. هر روز از روز قبل تنهاتر و بی کس ترررررر. تا زمانی که خونه باشه من حتی به گوشی و تبلیتم دست هم نمیزنم. اونه که حتی یک لحظه بدون گوشیش نمیتونی ببینیش. حتی دستشویی و حموم هم که میره با خودش می بره. بعد برگشته بهم میگه همش مشغول بازی با گوشی و تبلیت و کامپیوتری.

زیباترین شعرهایی که گاهی خواندم و نوشتم. خدا به همراه ای خسته از شب. اما سفر نیست علاج این درد. راهی که رفتی رو به غروبه. به بهانه ی روز مادر. شايد اولين کلمه اي که ياد گرفتم مامان بود اما ديگر هر چيز که بعد از آن ياد گرفتم به بزرگي مامان نشد . به ياد ندارم آن شب .