فقط چند لحظه کنارم بشین یه رویای کوتاه تنها همین. ته آرزوهای من این شده ته آرزوهای ما رو ببین. فقط چند لحظه کنارم بشینفقط چند لحظه به من گوش کن. هر احساسیو غیر من تو جهان واسه چند لحظه فراموش کن. برای همین چند لحظه ی عمر همه سهم دنیامو از من بگیر. فقط این رویا رو با من بساز همه آرزوهامو از من بگیر. نگاه کن فقط با نگاه کردنت منو تو چه رویایی انداختی. به هرچی ندارم ازت راضیمتو این زندگی رو برام ساختی. به من فرصت هم زبونی بده به من که یه عمر بهت باختم. واسه چند لحظه خرابش نکن بتی رو که یک عمر ازت ساختم.

در فراسوی مرزهای تنم ترا دوست میدارم . و ما تا فرصتی . تا فرصت سلامی ديگر خانهنشين میشويم. کاش نامه را به خط گريه مینوشتم ریرا. چرا بايد از پس پيراهنی سپيد. تنها با نوازش باران و تشنگی نسبتی میداشتند. تنها تکرار نام توست که میگويدم.

افسوس از سفیدی به جای سیاهی! به هر حال از این گذر زمان راه گریزی نیست. سفیدی جای سیاهی را می گیرد. و همیشه این جمله پیام آور واقعه خوبی نیست. نوشته شده در سه شنبه 27 اسفند1392ساعت توسط شوریده حال. خ مثل خاطرات خاک گرفته. عجب خاکی گرفته این دفترچه کهنه. ترسم از آن است که خاک نفس بی جانش را بیش از پیش گیرد. آب و باران هم دیگر چاره چرکش نیست. دفترچه کهنه ما را دیگر نه جلدی هست و نه رنگ و بویی. تنها در خاک و غبار زمان گرفتار مانده است. صاحبانی بس بی انصافیم که اینگونه رهایت کردیم.

کسی چه می داند از تاوان. کسی چه می داند از فردا. فردا هم می گذرد . آمدم اما در کنارم آن آرزوها نبود. آمدم ولی آرزوهایم دیگر آن نیستند که بودند . نمی دانم دوردست دیدمشان یا بیهوده . شاید هم من زیر خاک باشم .