امروز 12 مهر 93 هست روزای دلنشین پاییزی رو پشت سر میذارم و گهگداری دلگیری و بی رمقی هم دارم که فکر میکنم از تغییر فصل باشه. 3روزی به همراه خانواده به شهر زیبای گیلان سفر کردیم و شاهد بارون پر برکت الهی بودم. جمعه شب برگشتیم هوا عالییییی بود و دل انگیز. شیفت های بیمارستان همچنان پا برجاست و فقط یکمی توی درس خوندن تنبلی میکنم و ورزش کردن. که باید برنامه ریزی کنم و مرتب باشم واسه انجامش. حس خوبی از حضورش دارم . این روزا روزای دل انگیزیه واسم.

یک شنبه 12 اردیبهشت 89. نوشته شده در یکشنبه دوازدهم اردیبهشت 1389ساعت توسط آسموني. نوشته شده در شنبه بیست و هشتم فروردین 1389ساعت توسط آسموني. پنج شنبه 6 اسفند 88. نوشته شده در پنجشنبه ششم اسفند 1388ساعت توسط آسموني.

جوینده گوینده است و یابنده خاموش. ظ ; دوشنبه ۳ تیر ۱۳٩٢. صبح خیلی زود از خواب بلند شدم . برای خودم املت درست کردم و خوردم. بعدش یادم افتاد که نباید چیزی می خوردم. برای ساعت نه صبح وقت عمل سزارین داشتم. بعد با خودم فکر کردم که تو این چهار پنج ساعت باقی مونده غذا هضم میشه. ساک وسایل خودم و نی نی آماده بود . یه بار دیگه چک کردم که چیزی از قلم نیفته . رفتم دوش گرفتم و صبحونه برای همسرم و دخترم اماده کردم. با همسرم و دخترم و پرستا.

سپس برایمان می میرد و خود زندانی جایی می شویم. از بی خردی ماست شاید. که آن چه می خواهیم.

جلسه در ۵ بخش برگزار شد. هدف این بود که حرفهای چند نفر با سرنوشتها و راههای متفاوت را بشنویم و از حرفهایشان در راستای پاسخگویی به دغدغهها و سوالات ذهنیمان sampleگیری کنیم.