پسته چون خندان شود رسوا شود. رقصیدم و رقصیدم تا اجازه ندم بغض و اشک چشامو کسی ببینه. امروز اولین ماهگرد شروع زندگیمونه. شروع از اون روزی که باید یه سال پیش رخ میداد و . ازت ممنوننم بخاطر صبوری که در برابر من داشتی و داری. بخاطری عشقی که نشون دادی بهم. و من حسرتها به دلم مونده و حسرتهای زیادی که بهش دچار خواهم شد.

دوستان عزيز سلام امدم برگشتم تا فراموش كنم خيلي چيزها را چنان كه هرگز نبوده ووجود نداشته است خودتان ميدانيد كه اين چيز ها بخش عمدهاي از دستمايه هاي عشقو اميدواري من به زندگي بوده است . اما اين اواخر انچه باعث شادابي روحم ميشد تنها تبديل به مردابي شده بود كه مرا به تلخ كامي عميقو خفه كنندهاي دعوت ميكرد . الان اينجام هيچ فكر خاصي ندارم . راه مقابلم اصلا مشخص نيست . تنها دو چيز دارم دخترم و ميلم به نويسندگي بقيه ي ارزوها يم چه بود بماند . از خدا ميخواهم اوضاع از اين بد تر نشود همين و بس .

من حق دارم جایی بنویسم که مجبور نباشم خودمو سانسور کنم. من حق دارم اگر خاطرات خصوصیم رو مینویسم و با اسم مستعار هم مینویسم وارد زندگی واقعیم نشه. با نهایت احترام به خواننده هایی که دوستشون دارم و میخونموشون. و خواننده هایی که خاموش بودن و هیچ جوری نمیتونم ازشون عذرخواهی کنم.

من کوچکترین انسانی هستم که در کنار انسانهای بزرگ برای صلح می جنگم. این روزها خیلی ناراحتم چون یک هاپوی کوچولو به اسم اودی داشتم که بابا و مامانم نزاشتن نگهش دارم و اونو دادن به یک جایی که سگها را می فروختند. حالا هم خیلی ناراحتم چون خیلی به من وابسته شده بود. مدتیه که وارد پیش دبستانی شدم و همچنین کلاس زبان هم میرم و نقاشی را هم جدی دارم تمرین می کنم و خلاصه سرم شلوغ شده و نتونستن بیام و وبلاگمو به روز کنم.

اینا نوشته های بی سر و ته یک مامان پر مشغله ست. یه گوشه ای از این دنیای بزرگ من نشستم .

ماجراهای مامان لولی و قند عسلش. دوستان عزیزم سلام بعد از مدت طولانی برگشتم توی این مدت اتفاقات زیادی افتاد ولی برکت و راهنمایی یک دوست عزیز زندگیمون رو فعلا از لبه پرتگاه نجات داد . اینم عکس جدید ایلیا است. اون روز که با وجود همه سختیها ایلیا رو توی بغلم.

من از این به بعد در جای دیگه شروع به نوشتن میکنم .

تو کز معامله جز باد دستگیرت نیست . همه چیزی از پیش روشن است و حساب شده . و پرده در لحظه معلوم فرو خواهد افتاد. متاسفم كه نمي تونم بنويسم نمي تونم دردمو بگم . متاسفم براي خودم كه اين همه ضعيف شدم و بين اين همه دو راهي موندم . قبل از عيد بود كه منو برد پيش اون مشاور لعنتي كه خيلي رك بهم گفت ازش جدا شو و بذار زندگي اش رو بكنه . گفتم جدا مي شم منم نمي خوامش فقط تا عروسي خواهرم بايد صبر كنم .