کوچ نسخه ام را پیچید. و خودی زیر آوارهای دیروز. ننه حاجی وقتی می رفت چشم هایش را پشت در جا گذاشت! این بادام ها هی سبز می شوند. دیوارها بوی ماندن می دهند. باید درختی سر مزارش بکارم. به آخر بسم الله نرسیده نفسم می گیرد.

بهترین چیز رسیدن به نگاهی است که از حادثه ی عشق تر است. روی مقاله ای در باره الگوی ساخت گرایی جوناسن و پیاده کردنش در نرم افزار جئوجبرا کار می کنم و سعی دارم تجربه های ارزشمند و اتفاقات بی نظیر کلاس کودکان را منتشر کنم. منتظر نتایج آزمون دکترا هستم. بسیار به قبولی امیدوارم و کلی طرح و برنامه و نقشه در ذهنم دارم که در صورت قبولی یک جور و در صورت قبول نشدن جور دیگری اونهارو پیاده خواهم کرد. نوشته شده در پنجشنبه یکم مرداد ۱۳۹۴ساعت توسط تبسم.

شعر می کشد مرا به پیش. قلی زاده بابک - مرتضی. کوچه باغهای دلتنگی - ه . کاظم زاده - محمد حسین.

و همهمه بی صدای بغض. موسيقي ملايم شب هايمان بود. بر زمختای این صخره سنگی. در تبعید بعید آرزوهای باد. به لحن یزله های زلال جنوب. شروه خوان خراسانی دریا شده ام.

شاید تو را دوست داشته باشم. اهالی هنر و ادبیات سلام! شما اسمش را بگذارید بهانه. بهانه ای برای به روز کردن. این به خودزنی شبیه ترست تا به روز کردن. فرصتی بود برای خواندن و نوشتن. تار تنهایی بر چهره اش تنیده شده است. در این سال های سخت. چند روز پیش در این گیرودارها گنجینه ی ادبیات ایران نوبرانه ای. چهارعنصر بیدل دهلوی با بازنویسی.

جامعه شناسی زن در تاریخ بیهقی. برگه های زرین زمان یکی پس از دیگری فرو میریزند و تاریخ کوله بار فراگرد راهش را به پیش میبرد.