همه چیز به حالت عادی برمی گردد عزیزم و این فقط ثبات خاطره هاست که دست نخورده باقی می ماند. اینکه کجاها را قدم زدیم و چه جهانی را کشف کردیم هم بستگی به تأثیر گزاری ما بر جهان پیرامونمان دارد. در تو اما انگار جهانی با وسعت بیشتر با تأیین حد قلمرو. نه انگار درد از جایی دیگر شروع می شود. قصه که به همین چند خط ختم نمی شود. نگاه که از پنچره می افتد.

وبلاگ شخصی ابوالفضل بایرام پورA. گاهی باید تنها یک اتفاق ساده. روزنامه های حوادث تیترخوبی ندارند. وقتی انگشتانت لابه لای نرده های قطار شهری گیر میکند. رادیو اعلام کرد حکومت نظامیست . این انار های ریخته شده از قرق چشمان تو میگویند. مشکوکم به این تعبیر تکراری. آنچه مرا هنوز در روزهای ماه تیر درگیر میکند چیست! .

با نام ورق های ولگرد. آدرس در پیوند ها . چه آسان زیر نگاه های تنفر مردم قدم میزنیم و چه آسان زیر سردی وجودشان عشق میورزیم. چه آسان به فکر از بین بردن درد هایشان هستیم و چه آسان زمین خوردنت را میبینند و ازت بالا میروند.