خدايان چنين میپنداشتند که کيفری دهشتبارتر از کار بيهوده و نوميدانه نيست. اتمام حجت با تیم ملی! مجادله جواد طوسی و ده نمکی.

آقای ایوبی رفت پیش همسرش. رو که دیدم خشکم زد. رمان نویس پیر داستان ما. باید استاد و فرود آمد. بر آستان دری که کوبه ندارد. چرا که اگر به گاه آمده باشی. به در کوفتنت را پاسخی نمی آید. عکسی که بهمن ازآقای ساعتی تو وبلاگش.

و سبزه ها به صحراها خشکیدند. و ماهیان به دریاها خشکیدند. زان پس به خود نپذیرفت. شب در تمام پنجره های پریده رنگ. پیوسته در تراکم و طغیان بود. و راه های ادامه ی خود را. دیگر کسی به عشق نیندیشید. دیگر کسی به فتح نیندیشید. دیگر به هیچ چیز نیندیشید. نوزاد های بی سر زاییدند. و گاهواره های از شرم.

سرمستی و شادی و خواستن لحظه به لحظه روح جهان . می دونم که خوب می دونی به اوج رسیدن یعنی چی. میون رگه های عشق و محبت اطرافیانت محو میشه . بری بالا ببینی سر میزت یه کادو ه . در صورتیکه فکر می کردی همکارات یادشون نمی مونه . و صدای جیغت از دیدن یه سگ خوشگل پشمالو . اینکه دوست چهار سالت از تهران به خاطر تولدت.

سنگهایی از جنس سرزمین مادریت. هنوز نیم ساعت نشده که کنار خیابان ایستاده ای. حداقل ده تا ماشین برایت نگه داشته. اما تو ضربان پر هیجان قلبت را می شنوی که. من اینجا در اتاق دو در دو کنار گلهای نخ نمای قالی خواهم پوسید و. با تکانهای جاده روی تنم قلت می زنی و . فقط آمده ام بگویم .

مستی و راستی اين ممول رو دست نداره! سر بر میداریم به بزرگ شدن! آنقدر سریع و پرشتاپ که. آمدیم تا به پایان برسانیم. اینکه هر سال یک فرصت. می خوام که تمام لحظاتم. راستش دلم نیامد تولد این کوچولو را بهش تبریک نگم. که دیگه کوچک هم نیستی! برات آرزوی یک عمر صد ساله نمی کنم. به رسم هر سال می خواهم هدیه ای به خودم بدم . دیگر ز شاخ سرو سهی بلبل صبور. گلبانگ زد که چشم بد از روی گل به دور. ای گل بشکر آن که تویی پادشاه حسن. با بلبلان بیدل شیدا مکن غرور. بیایید همشو بدید به من.