یه نگاه معنی دار اما ساده. من اونو پر از معنی خوندم! دلم نلرزید تو صدام ترسی نبود خندیدم. برای به دست آوردنش نیازی به تلاش نبود. لازم نبود نگاهم آب بشه تنها یه لبخند کافی. روزها می گذشت و من حتی به نگاهش فکر نمی کردم. اما یه روز بی خبر دلم گرفت. دل بازیگوش من هوس بازی. یادم افتاد که نگاهی هست که شاید منتظر منه. برای دوباره شاد شدن بد نیست. سلامم بی جواب نموند منو شناخت! صداش برام پر از صداقت بود.

و ناگهان چقدر زود دیر میشود. وقتی شانه هایت مدت هاست به علامت نمی دانم و انگار حالا حالاها هم. خیال پایین آمدن ندارد . وقتی تمام بهانه ها را گرفته ای و دیگر گرفتنش از نگرفتنش برایت سخت ترست .

فقط با کودک درون وارد شوید . اسمشون ماهدیس و ساریناس! حالا قراره.

Posted by Paria in Uncategorized. اگرچه که بعضی از خصوصی ترین نوشته هایم را شامل میشود. Posted by Paria in دلتنگی های مارسالاد.