عجب صبري خدا دارد! عجب صبري خدا دارد! اگر من جاي او بودم. بر لب پيمانه مي کردم. عجب صبري خدا دارد! اگر من جاي او بودم. که مي ديدم يکي عريان و لرزان. ديگري پوشيده از صد جامه ي رنگين. عجب صبري خدا دارد! اگر من جاي او بودم. آواره و ديوانه مي کردم.

رفیق راهی و از نیمه راه می گویی. وداع با من بی تکیه گاه می گویی. همیشه نام مرا اشتباه می گویی. به هرکه می رسی از اشک و آه می گویی. نمرده ام که غمت را به چاه می گویی. آی ستاره ها که بر فراز آسمان.

ای کاش سرنوشت جز این می نوشت-انگار سکوت جایی بهتر از لبانم پیدا نکرده! پس فقط می نویسم. غرق عشق و شور و مستی بی مثال. غوطه ور در عالم فکر و خیال. پر کشیدم از زمین و از زمان. یافتم خود در مکانی لا مکان. آدم و حوا و هرچه زاده اند. گوییا در این زمین استاده اند. هر کسی در دست خود یک نامه داشت. نامه را در نزد حاکم میگذاشت. بعد از آن باری تعالی مینوشت. بنده اش اهل جهنم یا بهشت. رفت و رفت و نوبتش بر من رسید. نامه ام بگرفت و اعمالم چو دید. با غضب افکند سوی من نگاه. گفت چیزی تو نداری جز گناه.

جایی که همه ازش بی خبرن. چه خوب که هیچ کی ندونه! اینجا مال من وتوئه! فقط من و تو. من برات بهترین ها رو آرزو میکنم. خیلی دوست دارم برای عروسی بیام ولی بستگی داره چه تاریخی باشه. سلام من دارم ازدواج می کنم. با کسی که خیلی دوستش دارم. کسی که به خاطرش به دنیا پشت می کنم. و حاضر نشدم و نمیشم بهش خیانت کنم. از ته دلم دوست دارم تو توی عروسیم باشی. کارت دعوت برات می فرستم.