كليه فعاليتهای اين انجمن به سايت كانون فرهنگي چوك منتقل شد. و چنین گفت کورت ونه گات. با این جمله جالب کورت ونه گات دارم فکر می کنم که ما چقدر آدم های پفیوز دور و برمون زیاد داریم.

کارگاه داستان و کانون داستان نیم دایره. برنامه کارگاه داستان نیم دایره در سال 1390. ضمن تبریک سال نو و تشکر از دوستانی که برنامه های کارگاه را پیگیری می کنند به اطلاع می رسانیم که کارگاه داستان نیم دایره طبق روال سال ٨٩ روزهای شنبه ساعت ٣ تا ۵ بعدازظهر با ادامه ی بررسی مکاتب ادبی توسط سرکار خانم علیزاده هم چنان برقرار است . دوستانی که داستان کوتاه آماده دارند می توانند در ساعت دوم کارگاه برای نقد و بررسی بخوانند .

قطرات بارانم را به تماشا می گذارم . دست هايت را به دست هايم بباف. تا عشق در من جريان پيدا كند. كه شب هاى موهاي تو را دارد. چقدر به من مي آيد. موهايم را به چشم هايت بباف. و بگذار جهان با جاده هايش. و بارهم آنقدر دور شويم. به هم گره مي خوريم. و دنيا در من و تو حبس مي شود. به جاي آن ما در دنيا جا مي گرفتيم. دست هايت را به دست هايم بباف. بايد دنيا كمي بزرگ تر شود . لبخند که می زنی شهری شلوغم. و با رفتنت هر بار.

نوشته شده در تاریخ دوشنبه 24 آبان 1389 توسط لینا. چند روزیه که خیلی خودم رو حقیر می بینم. مرتب دچار حس های مالیخولیایی شدم که خودم رو یه چیزی مثل مورچه یا قطره توی یک فضای نامتصور می بینم. و با تشکر از محیط که برای القای این حس کم نمی گذاره! چون صلاح نمی بینند ما نمی توانیم یاهو مسنجرمان را چک بکنیم. برای اینکه میرم خانه باید جواب 2 اتاق کارمند را بدم. اگر چه بعد فهمیدم جواب دادن لازم نبوده. مشخصه که لازم به تعریف فیلم نیست.

تو را بر در نشاند او به طراری که می آید. چقدر این جا متروکه شده. یه زمانی بود که از ده دقیقه بعد از نوشتن نظرها و نقد ها شروع میشد. ولی الان مثل اون خونه مخوف سر کوچه هتل لاله شده که یه چراغی توش سو سو میزنه ولی نه معلومه درش کجاست نه کسی دیده کیا توش زندگی میکنن.

به کافه شعر ناصری خوش آمدید. هرگونه بهره برداری از این وب لاگ با ذکر نام نویسنده بلامانع است. کاری زیبا از شاعر گرامی فردین رشیدی ف. تو که اولین بشر غارنشین بودی. نگاه من مرغ شباویزی بود که. کنج دالان های توی در توی را می کاوید. رویایی شدم در گستره ی نام تو. خمیازه ای بلند بر سر دروازه ی. باغ گل های اطلسی شهر. بوی رازی سبز می دهد که. شتابناک می گذرد از ازدحام. شیهه ای بر لب پگاه سفید می شود. در کور سوی چشم گرگ میش غار.